Ský hélt viðburð 28. september þar sem rætt var um heitustu tölvumálin framundan, ekki bara í vetur heldur næstu árin. Spáð var í þróun á mannauði og framsæknar lausnir. Fundarstjóri var Jón Ingi Sveinbjörnsson og stýrði hann fundinum með sóma.

Í dag reynist það forritum auðvelt að sækja sér upplýsingar um notendur. Snjallsímarnir sem við göngum með á okkur geta til dæmis hljóðritað samræður sem við eigum, notað svokölluð fótspor til að vista hjá sér hvað við skoðum á internetinu. Þar af leiðandi geta þau vitað hvað það er sem vekur áhuga okkur og t.d. auglýst vörur sem við höfum leitað uppi eða eitthvað slíkt. Þetta veldur ákveðinni ógn fyrir okkur sem samfélag og má því spyrja sig hvar liggja mörkin á þessu sviði?

Hádegisfundur Ský var haldinn á Grand Hotel Reykjavík þann 14. september 2022. Efni fundarins að þessu sinni var hagnýting gagna og fundarstjóri var Hlynur Hallgrímsson frá Reykjavíkurborg.

Flest notum við vefinn til að fylgjast með því sem er að gerast í okkar nánasta umhverfi og í samfélaginu öllu og finnst alveg sjálfsagt að geta notað allt sem þar er að finna. Í Covid faraldrinum komust flestir á bragðið með að nota vefverslun og þjónustu, afþreyingu og upplýsingaleit. Þeir sem ekki kunnu að fylla út hin ýmsu eyðublöð og panta tíma í ýmiskonar þjónustu lærðu það skjótt, en ekki allir því að aðgengi var ekki fyrir alla. Hvernig er hönnunin á bakvið alla þessa möguleika, allt sem við notum á netinu? Er verið að hugsa um lausnir fyrir alla eða ákveðna hópa? Er hægt að vera með algilda hönnun eða er það skylda? Þetta og margt fleira var rætt á góðum hádegisfundi Ský 31. ágúst sl. þar sem haldnir voru fjórir efnismiklir og mjög áhugaverðir fyrirlestrar sem verða raktir lauslega hér.

Ég er farinn að vinna fjarvinnu. Ef ekki hefði verið fyrir Covid hefði það sennilega aldrei gerst. Konan mín fékk spennandi starf á landsbyggðinni og ég ákvað að breyta til og fara með. Ég var svolítið hræddur og efins um fyrirkomulagið en allt hefur farið á besta veg. Í stað þess að keyra hálftíma í vinnuna er ég nokkrar mínútur á reiðhjóli þangað sem ég er með vinnuaðstöðu. Þar er þögn, ferskt loft og fegurð fyrir utan gluggann minn.

Tækni hefur alltaf vakið upp blendnar tilfinningar, allt frá aðdáun og áhuga til andúðar og hræðslu. Tæki þróast hratt í dag og þannig hefur það verði lengi en margar nýjungar hafa breytt miklu fyrir mannkynið, t.d. rafmagnið, bensínvélin, bílinn og enn eldra s.s. hjólið, vatnsveitur og vindmyllur sem byggja á 3.700 ára gömul tækni. Fólk hefur verið duglegt að aðlagast og notfært sér tæknina en það er kannski hroki að halda að tæknin í dag sé merkilegir og meiri uppgötvun en tæknin áður fyrr.

EuroScitizen er COST verkefni (COST action) sem hefur þann tilgang að byggja upp vísindaleg samstarfsnet á ákveðnum rannsóknasviðum. Fjármagnið sem verkefnið fær frá Evrópusambandinu er ekki ætlað beint í rannsóknir heldur í fundi, ráðstefnur, vinnusmiðjur, þjálfun og vettvangsheimsóknir til að stuðla að samskiptum þar sem hægt er að skiptast á reynslu og niðurstöðum rannsókna, hanna nýjar rannsóknir og leita að leiðum til að kynna rannsóknir fyrir almenningi á skilvirkan hátt.

Hvernig sem á það er litið hafa samfélagsmiðlar breytt daglegu lífi mannkynsins – til góðs og ills. Þannig blasir við að stærsti bergmálshellir okkar Íslendinga er ekki Surtshellir í Hallmundarhrauni heldur Facebook, þar sem við öskrum skoðanir okkar út í loftið, til þess eins að fá þær margfaldar til baka. Enda eru vinir okkar á samfélagsmiðlum meira og minna sömu skoðunar. Þetta fær okkur til að trúa því að við höfum rétt fyrir okkur, að skoðanir okkar séu réttastar.

Aðgengi að menntun er sífellt að batna um heim allan og þó að COVID hafi dregið úr þróuninni á sumum svæðum þá hefur COVID leitt til aukinnar tækninotkunar á öðrum svæðum sem getur stuðlað að betra aðgengi og jafnvel betra námi og kennslu. Margir hafa lært að nota Zoom og Teams og aðrir kannast við Slack, Asana, and Trello. En það þarf ekki bara tækni og hugbúnað, það þarf menntað fólk sem getur hannað og þróað tæknina og stuðlað þannig að framförum fyrir okkur öll.